De geplande Ladies Only had dit jaar veel concurrentie: weekenddienst van het werk, voetballende kinderen vervoeren, een Hanzerenners-wedstrijd bij Herxen en last bus not least een best heftige weersvoorspelling. De dagen voor Ladies Only was Nederland ineens wit gekleurd met sneeuw die we eigenlijk liever op 25 december hadden gezien. Voor deze zaterdag was ook nog wat winterse neerslag gepland. Maar ja, niet van suiker enzo dus toch met dit kwartet op stap gegaan.
We fietsten naar Hattem en daar mooi over de dijk langs de IJssel richting Deventer. Al snel kregen we gezelschap. Een al best wat jaren gepensioneerde fietser uit Wijhe met een flinke grijze baard haakte aan. Hij had hele verhalen over zijn passie voor fietsen- met wat fietsmaten regelmatig nog 80-100 km op de teller , kopje koffie met appeltaart onderweg enzo- en dat bracht ons natuurlijk weer op de sentimentele gedachte dat wij ook graag op deze manier oud wilden worden. Lekker op je oude dag nog flink wat kilometers wegtrappen, misschien met wat andere dames en wellicht heren in de 80, wie wil dat nou niet?
Bij het pontje naar Olst namen we met de zakdoeken in de aanslag afscheid van onze groepsgenoot. En op naar de lunch. Een gezellige lunchplek vlak bij de pont van Olst bij Bökkers Möle. Tussen de geur van versgebakken brood, prima stek dus.
En toen het minpuntje van de Ladies Only. De terugweg. Snijdende wind, en tegen natuurlijk en ook nog windkracht 4/5. En best kouououd..Bij vertrek in de ochtend was het 3 graden boven nul, onderweg liep hij wat op en scheen de zon maar op onze terugweg begon het als kers op de taart ook nog te sneeuwen. De temperatuur daalde onder de 3 graden en daarna keken we maar niet meer op de Garmin naar de temperatuur. Zoef zoef naar Zwolle. Warme douche thuis, zaterdagkrantje, koffie en helemaal weer tevreden. Het was me de Ladies Only wel. Op naar de 15e editie!