De weersvoorspellingen voor de Longest Day fietstocht werden met de dag dramatischer. 20 mm regen, windkracht 4 en niet even een buitje maar heel veel uren regen. En die voorspelling kwam dus precies zo uit. Vandaar dat we met een kleiner groepje 2 dan anders om 6.30 uur bij de winkel stonden. Met 4 mannen en 2 vrouwen trapten we richting het Ketelmeer. Daar hadden we een forse zij-tegen-wind maar met een kop-over-kop-strategie ging het prima. En het eerste uurtje waren we ook nog positief over de voorspelde regen. Geen druppel, zou het dan toch nog meevallen? Ze zitten er wel eens vaker naast, misschien is de bui afgezwaaid mijmerden we.
Maar rond 7.30 begon de miezer. En die heeft ons de rest van de dag vergezeld.
Maar wat is het mooi zo vroeg in de ochtend. Geen auto’s, wandelaars of andere fietsgroepen. Verstilde natuur. En wij vooral zwijgend en best ploeterend met het Ketelmeer in ons vizier. De bocht om richting Lelystad. Ketelmeer wordt IJsselmeer. En de wind niet meer vanaf de zijkant maar volle bak tegen.
De schapen op de dijk keken ons aan met een blik van ‘zijn jullie wel goed wijs?’. Je hebt toch een huis met een dak, koffie, een weekendkrant, zaterdagse broodjes van de bakker en dan ga je in dit @##@-weer op je racefiets zitten?
Maar na veel getrap was daar dan EINDELIJK Lelystad. Groep 2 splitste zich op: een tweetal richting Harderwijk en Zwolle voor een iets kortere route en de rest ploegde door naar Almere. Tegen diezelfde wind in. IJsselmeer werd Markermeer en IJmeer. Met het Muiderslot in zicht de hoek om langs het Gooimeer. Nog even Zeewolde aantikken, Kampen en na een ‘beweegtijd’ van 7 uren en 16 minuten was daar dan EINDELIJK Zwolle. Het iets eerder afgezwaaide tweetal zat toen al lang aan de zaterdagkrant, de koffie met de Tour de France op de achtergrond.
Maar het was de moeite waard. In 2024 weer. En dan hopen we op een weertype tussen deze dag en de tropische hitte van de afgelopen tijd in. Gewoon een graadje of 22 of zo en windkracht 2 graag. Bij deze alvast besteld bij het KNMI.